Slijtage in het heupgewricht
Als het om slijtage gaat, dan is de knie de zwakste schakel in het menselijk lichaam. Dit gewricht wordt het meest getroffen door artrose. Op een stevige tweede plaats staat de heup. Jaarlijks worden door huisartsen maar liefst 20.000 nieuwe gevallen van artrose in het heupgewricht geconstateerd. Heupartrose – artsen spreken liever van coxartrose – ontwikkelt zich vooral bij ouderen boven de 55 jaar. Daarnaast hebben twee keer zo veel vrouwen dan mannen last van slijtage in het heupgewricht.
Zo werkt het heupgewricht
Het heupgewricht is een kogelgewricht dat uit twee onderdelen bestaat. De bolvormige kop van het dijbeen past precies in de heupkom van het bekken. Daardoor kan dit flexibele gewricht zonder problemen alle richtingen op bewegen. Het been kan worden gestrekt, gebogen en zijwaarts naar binnen en buiten bewogen worden, zonder dat het heupgewricht te zwaar belast kan worden. De heupkom en de heupkop zijn bekleed met een dikke laag kraakbeen. Dit heeft een schokdempende werking en zorgt ervoor dat beide botuiteinden van het heupgewicht soepel over elkaar kunnen blijven glijden. Het is niet zo verbazend dat juist dit gewricht zeer gevoelig is voor slijtage. Tijdens een wandeling van 5 kilometer wordt het heupgewricht ongeveer 10.000 keer met een gewicht van 300 kilo belast. Dit geeft geen problemen, zolang de spieren, het kraakbeen en het gewrichtskapsel maar gezond zijn.
Oorzaak artrose in de heup
Het is niet bekend hoe artrose nu precies kan ontstaan. Feit is, dat bij iedereen bij het ouder worden de kwaliteit van het kraakbeen achteruit kan gaan. Artrose is dus niets meer en niets minder dan een natuurlijk slijtageproces. Maar ook door aangeboren afwijkingen, ontstekingen en beschadigingen door letsel kan artrose in het heupgewricht ontstaan. Mensen die beroepsmatig de heupgewrichten zwaarder belasten of last hebben van overgewicht, worden vaker getroffen door coxartrose.
De gevolgen van artrose in de heup
Bij artrose in de heupgewrichten gaat dus het tussenliggende kraakbeen afslijten. Daardoor kunnen de beide botuiteinden minder soepel over elkaar glijden. Bovendien kunnen schokken van bewegingen minder goed opgevangen worden. Uiteindelijk kan het kraakbeen helemaal verdwijnen. Op dat moment bewegen de ruwe botuiteinde langs elkaar. Het bot zal op de toegenomen druk reageren met ‘osteofytvorming’: er ontstaat abnormale botgroei aan de randen van het heupgewricht. Zo wordt het gewricht breder, waardoor de druk over een grote oppervlak wordt verdeeld. Zo probeert het lichaam de gevolgen van artrose enigszins te beperken.
De symptomen van artrose in de heup
Een belangrijke aanwijzing van artrose in de heup is pijn in de lies met veelal uitstraling naar de bilstreek, het bovenbeen en de knie. Ook kunnen er startklachten ontstaan. Er is dan sprake van pijn en stijfheid bij het opstaan uit bed of van een stoel. Naarmate het slijtageproces vordert, wordt het bewegen van het heupgewricht steeds pijnlijker en moeizamer. Routinehandelingen – zoals veters strikken, traplopen en auto instappen – worden dan meer en meer problematisch. Ook kunnen er ontstekingen in de gewrichten ontstaan. Wanneer de slijtage langer aanwezig is, kan het been een naar buiten gedraaide stand aannemen. Dit is het gevolg van verkorting van de kapsels, ligamenten en spieren rond het heupgewricht.
Diagnose artrose in de heup
De arts kan meestal door het stellen van vragen en het verrichten van een lichamelijk onderzoek de diagnose al stellen. Röntgenfoto’s van het heupgewricht worden alleen gemaakt bij twijfel of als er een operatie overwogen wordt. Wanneer het kraakbeen is afgesleten, is dat op de foto duidelijk te zien: de gewrichtsspleet is dan versmald. Ook worden op een röntgenfoto de eventuele gevolgen van de aandoening zichtbaar, zoals osteofytvorming.
Behandeling van artrose in de heup
Als kraakbeen eenmaal beschadigd is, is er geen herstel meer mogelijk. De behandeling is er dan ook op gericht om de pijn en stijfheid van het gewricht te verminderen. Meestal volgt een doorverwijzing naar een fysiotherapeut. Aan de hand van oefeningen leert hij de patiënt hoe te blijven bewegen zonder het heupgewricht te overbelasten. Bij pijn kan de arts ook ontstekingsremmers voorschrijven. Veel patiënten klagen echter over vervelende bijwerkingen tijdens het gebruik van deze medicijnen. Een goed alternatief is een vloeibare combinatie van Groenlipmossel en Curcumine. Deze natuurlijke ontstekingsremmers verlichten de pijn zonder de bijwerkingen die de zogenaamde NSAIDs vertonen. Dit natuurlijke, vloeibare voedingssupplement is zonder recept verkrijgbaar bij apotheek, adviesdrogist en reformwinkel.
Indien de klachten ernstiger worden, kan door middel van een operatie de kop of de kom vervangen worden. Bij vergaande slijtage kan ook het gehele gewricht vervangen worden door een kunstexemplaar.